Możliwe dolegliwości, takie jak kaszel, drapanie w gardle czy nudności, mogą wynikać ze spływania wydzieliny po tylnej ścianie gardła. Jeżeli objawy te są spowodowane standardową infekcją wirusową, ustępują one zazwyczaj po upływie około 7 dni. Niemniej jednak, sytuacja staje się problematyczna, gdy wymienione symptomy utrzymują się przez okres dłuższy niż 3 do 4 miesięcy. Wówczas możemy mieć do czynienia z takimi schorzeniami jak zespół przewlekłego spływania wydzieliny po tylnej ścianie gardła (PNDS) lub zapaleniem zatok.
Przewlekły zespół spływania wydzieliny po tylnej ścianie gardła może być zarówno objawem chorób górnych dróg oddechowych, jak i samodzielnym schorzeniem. Jest uważany za jedną z najczęstszych przyczyn przewlekłego kaszlu, zwłaszcza w przypadku kaszlu napadowego oraz trudności z oddychaniem charakteryzujących się świszczącym oddechem.
Zespół PNDS może być wywołany przez wiele czynników, takich jak alergiczny nieżyt nosa, który powoduje nadmierną produkcję wydzieliny przez błony śluzowe po kontakcie z alergenem. Innymi przyczynami mogą być: niealergiczny nieżyt nosa, przewlekłe infekcje górnych dróg oddechowych, przerost migdałków podniebiennych lub gardłowego, zapalenie zatok oraz ich wady anatomiczne czy choroba refluksowa przełyku.
Mechaniczne podrażnienie receptorów zlokalizowanych w ścianie gardła i krtani przez spływającą wydzielinę skutkuje wieloma nieprzyjemnymi objawami zespołu PNDS, takimi jak: przewlekły oraz napadowy kaszel, świszczący oddech, ciągła potrzeba połykania nagromadzonej w gardle wydzieliny, nieświeży oddech, obrzęk błony śluzowej nosa, trudności w oddychaniu i nudności.
W przypadku nieżytu nosa o podłożu alergicznym, pomocne mogą okazać wziewne glikokortykosteroidy oraz antyhistaminowe leki doustne stosowane podczas zaostrzenia choroby. W sytuacji występowania wad anatomicznych czy polipów utrudniających prawidłową wentylację zatok może być konieczna interwencja chirurgiczna. Z kolei przy chorobie refluksowej przełyku pomocne stają się leki redukujące kwasowość soku żołądkowego, takie jak blokery pompy protonowej czy blokery receptorów histaminowych.