U niemowląt, zwłaszcza tych nowonarodzonych, często występuje niezamierzone przerzucanie treści pokarmowej z żołądka do przełyku. Jest to efekt niedojrzałości ich systemu trawiennego. Takie ulewanie jest zjawiskiem powszechnym, które w większości przypadków ustępuje samoistnie, pod warunkiem odpowiednich zmian w stylu karmienia dokonanych przez rodziców. Mimo jednak że jest to zazwyczaj błahy problem, w pewnych sytuacjach może on sygnalizować refluks żołądkowo-przełykowy. Tylko niewielki procent takich przypadków wymaga interwencji medycznej i leczenia farmakologicznego.
Przyczyną ulewania u niemowląt jest często przejściowe obniżenie napięcia dolnego zwieracza przełyku, które nie jest współgra z procesem połykania – dziecko jeszcze nie opanowało szybkiego odruchu połykania reagującego na cofający się pokarm. U około 50-85% zdrowych niemowląt w pierwszych tygodniach życia obserwuje się refluks o niewielkim stopniu nasilenia. Na szczęście, objawy najczęściej znikają samoistnie pomiędzy 6 a 24 miesiącem życia. Dodatkowo, ulewanie może być potęgowane przez takie czynniki jak krótki przełyk, mała pojemność żołądka, częste karmienie dużą ilością pokarmu, czy układanie malucha na plecach tuż po karmieniu.
Jeżeli rodzice zauważą u swego szkraba problem ulewania, powinni przysłuchiwać się zwiększonej uwadze jego zachowaniu i rozwojowi. Szczególnie istotne jest monitorowanie masy ciała dziecka – brak odpowiedniego przyrostu lub nawet spadek wagi mogą sygnalizować zagrożenie dla zdrowego rozwoju. Innymi niepokojącymi objawami mogą być odmowa jedzenia przez malucha, trudności z połykaniem (które mogą świadczyć o początkach choroby refluksowo-przełykowej lub innych zmianach zapalnych w przełyku), nawracające wymioty sugerujące chorobę refluksową, drażliwość czy niewyjaśniony, przedłużający się płacz dziecka. Może dojść także do napadów bezdechu, kaszlu lub swiszczącego oddechu. W szczególnie alarmujących przypadkach w wymiocinach niemowlęcia może pojawić się żółć lub krew – to natychmiast wymaga konsultacji lekarskiej, gdyż może to świadczyć o niedrożności lub perforacji jelita cienkiego.