Od niezapomnianych czasów do współczesności: Pszczoły jako dostarczyciele cennych darów natury

Bezcenne dary, które od tysiącleci pszczoły przynoszą ludziom, takie jak miód, propolis, pyłek pszczeli, mleczko pszczele czy wosk, są nieocenione dla naszego zdrowia i urody. Starożytne cywilizacje – Egipcjanie, Babilończycy, Sumerowie oraz Chińczycy – traktowały produkty pszczele jako cenne surowce lecznicze. W starożytnym Egipcie, miód był nie tylko kosmetykiem i afrodyzjakiem, ale również substancją stosowaną w procesie mumifikacji ciał. Mówi się, że to właśnie miód połączony z mlekiem osła przyczynił się do zachowania legendarnych uroków Kleopatry. Hipokrates, który jest uznawany za założyciela medycyny, korzystał z miodu w celu leczenia różnego rodzaju ran.

Starożytni Grecy byli przekonani, że regularne spożywanie miodu zapewni im siłę, zdrowie i długowieczność. Apiterapia, znana też jako leczenie produktami pszczelimi, do niedawna była częścią tradycyjnej medycyny ludowej. Niemniej jednak, współczesne badania naukowe potwierdzają lecznicze właściwości tych produktów. Dermatologia rekomenduje mleczko pszczele do leczenia trudno gojących się ran, odleżyn, oparzeń, łojotoku oraz egzem. Skutecznie łagodzi ono również stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej, gardła, języka i dziąseł.

Badania przeprowadzone przez doktora Iana M. Paula z Uniwersytetu Stanowego w Pensylwanii dowodzą, że jedna łyżeczka miodu może pomóc leczyć kaszel. Natomiast naukowcy z Australii odkryli, że miód manuka hamuje rozwój pewnych szczepów bakterii odpornej na antybiotyki.

Nauka przypisuje skuteczność miodu jego złożonemu składowi chemicznemu. Miód zawiera wiele związków przeciwdziałających rozwojowi bakterii, takich jak metyloglioksal, nadtlenek wodoru i defensyny – te ostatnie odpowiadają za odpowiedź immunologiczną organizmu. Ważne jest jednak, aby miód spożywać właściwie. Wysoka temperatura i światło niszczą cenne substancje zawarte w miodzie, dlatego nie powinno się go podgrzewać ani gotować.

Pszczoły produkują naturalny miód z nektaru kwiatów lub spadzi, który występuje w różnych odmianach. Miód akacjowy o delikatnym słomkowym kolorze ma bardzo słodki smak i ze względu na zawartość fruktozy jest zalecany dla diabetyków. Z kolei miód lipowy o jasnym, herbacianym kolorze, charakteryzuje się wyrafinowanym smakiem oraz posiada właściwości lecznicze. Jest często polecany w przypadku grypy, przeziębienia czy kaszlu.